November alweer?!

Hi! How are ye?

Terwijl we deze week gezellig met wat internationalen bij elkaar zaten onder het mum van: hot-chocolate-movie-night, viel opeens ter sprake dat we hier nog maar 4,5 week zouden zijn. Slik. Tijd gaat veels te snel! En natuurlijk zie ik er naar uit om iedereen weer te zien, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat ik hier nog best wat langer zou willen blijven! Mijn laatste update was alweer begin oktober, dus hoogtijd voor een nieuw berichtje, ook al weten velen van jullie ook wel zonder een blog dat ik mij hier prima vermaak :). Hopelijk zet dit je aan om ook te vertellen hoe het in Nederland gaat, want dat hoor ik graag!

Naast het studeren voor examens, wat al gevaarlijk dichtbij begint te komen, heb ik afgelopen tijd nog het een en ander beleefd. Een van de hoogtepunten is misschien wel de reis naar noord-Ierland. Deze georganiseerde studenten reis begon op de vroege vrijdagochtend (7uur), waarbij velen nog wat slaap inhaalden in de bus. Gelukkig had ik goed gezelschap en was Jenna net als mij een ochtendmens. Bij het Titanic museum konden we onze benen even strekken, het dok bewonderen en de laatste SOS seinen van het schip lezen. De trip vervolgde naar Belfast waar de buschauffeur(een verhaal apart :P) ons vertelde over de heftige maar interessante geschiedenis van Noord-Ierland. De muren (nu vredesmuren genoemd) en tegenstellingen tussen katholieken en protestanten gaf bepaalde stadsdelen geen aantrekkelijke sfeer. Gelukkig stond hier een gezellige avond tegenover.
De volgende dag stond de Giant Causeways op het programma, een indrukwekkend natuurverschijnsel! Kijk maar bij de foto's:)
De tocht werd voortgezet naar een stad wat Britten Londonderry, maar Ierse nationalisten Derry noemen. We hingen gekluisterd aan de lippen van onze grappige gids die deze stad maar omdoopte tot legendary. Als je er ooit komt, ga dan met hem mee, want deze fantastische man heeft ons geboeid van het begin tot het eind! Hij was zelf in deze stad opgegroeid en vertelde ons over bloody sunday, de muren en stond open voor zeer persoonlijke vragen.

Niet alleen tijdens deze reis, maar ook tijdens andere uitstapjes, heeft Ierland zich van zijn beste kant laten zien. Het weer was perfect! Allicht, voor Ierse begrippen.. Maar wat waren we blij met elke zonnestraal en uitgebleven regenbui! Zelfs vandaag heeft de zon weer geschenen, zo erg is het dus helemaal niet! (Of wij zijn gewoon grote bofkonten!)

Mijn ouders hebben ook een bezoekje gebracht aan mijn nieuwe stekkie. Een paar foto's op facebook hebben al laten zien dat we een super tijd hebben gehad! Nu konden ze eens 'echt' zien hoe de stad en de universiteit was en hebben ze iets van het Ierse leven kunnen proeven. Het was het eerste moment voor mij waarop ik echt weer even aan thuis dacht en werd herinnerd aan Nederland. En alhoewel het engels spreken steeds gemakkelijker gaat, was het toch fijn om een dagje nederlands te spreken!

Niet alleen mijn ouders, maar ook Deborah heeft mijn huisje bezichtigd. En ook al was het een beetje 'proppen' op mijn kamer, we hebben een fantastisch weekend gehad. De theater voorstelling op de eerste avond was erg succesvol! Hier spreek ik meer voor mijzelf dan voor Deborah, want die viel half in slaap wegens het al 20 uur wakker zijn. Killarney national park was ondanks de vele regenplassen, die hilarische momenten opleverden, zeker de moeite waard. Paard en wagen, Ierse pubs, stad, soep en chillen, ik denk dat ze nu beter begrijpt dat het hier prima vertoeven is.

Naast sommige spinnen, hangt mijn muur al vol met kaartjes en ik ben dan ook weer blij verrast als ik een tekening krijg van mijn neefje of nichtje via de post (dankjewel Jeanine!). Ik zou graag iedereen een kaartje willen sturen, maar dat gaat helaas niet. Heb je wel een zeer sterke behoefte aan een Iers kaartje, mail dan je adres =D
Wellicht schrijf ik iets over het boogschieten, muizen vangen in ons huis, verloren sleutels, de mental health week of halloween. Bij dit laatste durfde ik de deur haast niet uit, niet vanwege verklede mensen op straat, maar eerder omdat onze buren en overburen elkaar met eieren aan het bekogelen waren. Tja, zo ontdek je nog eens wat.

Waarschijnlijk zal dit mijn laatste verhaal worden want de volgende keer spreek ik jullie weer face-to-face! Een gek idee, want ik kan nog lang niet zeggen; het is mooi geweest zo. Maar wie weet, ik heb nog even te gaan en hoop naast wat leuke activiteiten ook nog eens mijn tentamens te halen. De vakken zijn gelukkig interessant en lekker afwisselend, maar af en toe wel wat afwijkend van mijn vakgebied wat het er niet makkelijker op maakt. Ik geloof dat ik mij straks ga aansluiten bij het nieuwe beleid van de bibliotheek; sssssst, quiet! People are trying to panic here...

Goed, ik heb mijn taak weer volbracht door een verhaaltje te schrijven, het is nu aan jou om te besluiten of je genoeg geboeid bent over mijn Ierse belevenissen om door te klikken naar de foto's :).

En om af te sluiten, een typische 'Ierse blessing' die je op vele kopjes, theelepels en posters vindt:
May the road rise up to meet you.
May the wind always be at your back.
May the sun shine warm upon your face,
and rains fall soft upon your fields.
And until we meet again,
May God hold you in the palm of His hand.